Nieprawidłowo przebiegający proces konkretyzacji stanowi także podstawę wielu przypadków homoseksualizmu. Podobnie jak w samogwałcie patologicznym także i w tych przypadkach mamy do czynienia ze stopniowym wzmacnianiem interakcji homoseksualnych., Uwiedzenie homoseksualne, dokonane na etapie nieskonkretyzowanej jeszcze potrzeby seksualnej (początek okresu dojrzewania), może stanowić o skojarzeniu przyjemności seksualnej właśnie z kontaktem z osobą tej samej pici. Wskazana zostaje w ten sposób droga do uzyskiwania satysfakcji seksualnej, na której to drodze dość szybko mogą pojawić się kolejne wzmocnienia pozytywne. Znamienny jest fakt, że homoseksualistami zostają ludzie młodzi, którzy są na etapie kształtowania swoich sposobów uzyskiwania satysfakcji seksualnej. Praktyka kliniczna nie odnotowała natomiast ani jednego przypadku zmiany zachowań heteroseksualnych na homoseksualne, dokonanej przez człowieka dojrzałego, który silnie ukierunkował się już na kontakty z płcią przeciwną. Powyższe stwierdzenie nie dotyczy oczywiście takich osób, które we wczesnej młodości przyjęły ukierunkowanie biseksualne, a następnie formy homoseksualne zostały u nich stłumione pod wpływem określonych restrykcji społecznych. U takich osób zdarza się, że ujawniają po wielu latach skłonności homoseksualne w szczególnie prowokujących sytuacjach lub w związku z osłabieniem (np. pod wpływem procesu starzenia się) procesów kontrolujących zachowanie.